دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ۰۳

محل قرارگیری سنسور ارتعاش سنجی

۲ بازديد

محل و نصب سنسور ارتعاش سنجی، دو بخش از حیاتی ترین بخش جمع آوری داده های آنالیز ارتعاشات است، به همین دلیل است که نقطه ارتعاش سنجی باید با در نظر گرفتن معیارهای خاصی انتخاب شود.

مکانی در دستگاه که سنسور ارتعاش سنجی در آن قرار می گیرد، نقطه ارتعاش سنجی نامیده می شود. سنسور را می توان در یک یا چند جهت قرار داد.

آنالیز ارتعاشات در ماشین‌های دوار توسط نیروهای دورانی داخلی ایجاد می‌شوند که نمی‌توان مستقیماً اندازه‌گیری کرد. آنچه اندازه گیری می شود، انتقال آن نیروها از طریق استراکچر ماشین است. بنابراین، سنسور ارتعاش سنجی پاسخ امپدانس مکانیکی دستگاه به آن نیروها را اندازه گیری می کند.

هدف از انتخاب خوب نقطه ارتعاش سنجی، به حداقل رساندن اثرات این امپدانس مکانیکی است زیرا آنچه که ما به اندازه گیری آن علاقه مندیم، نیروهای دورانی داخلی هستند.

به عنوان یک قاعده کلی، نقطه ارتعاش سنجی باید تا حد امکان نزدیک به تکیه گاه شفت (بیرینگ) قرار گیرد. هنگامی که نقطه ارتعاش سنجی از تکیه گاه شفت (بیرینگ) دورتر می شود، سیگنال ضعیف تر می شود.

قوانین انتخاب نقطه ارتعاش سنجی

  1. نقطه ارتعاش سنجی باید در دسترس باشد و ایمنی اپراتور باید تضمین شود. از قرار گرفتن در معرض قطعات در حال چرخش و دمای بالا خودداری کنید.
  2. سنسور باید تا حد امکان نزدیک بیرینگ قرار گیرد.
  3. نقطه ارتعاش سنجی باید همیشه در دسترس باشد و به راحتی قابل شناسایی باشد تا تکرارپذیری تضمین شود.
  4. نقطه ارتعاش سنجی باید سطح مناسبی برای قرار دادن سنسور به طور موقت داشته باشد.
  5. روی پوشش ها، درب ها، قطعات متحرک، محورهای دوار و عایق حرارتی اندازه گیری نکنید.
  6. نقاط را به روشی واضح و شهودی نامگذاری یا شماره گذاری کنید و آنها را در مسیر به سمت جهت انتقال نیرو قرار دهید.

برای هر نقطه ارتعاش سنجی، دو جهت شعاعی به شفت ماشین و یک جهت محوری گرفته می شود.

در ماشین های دارای شفت افقی جهت گیری ها عبارتند از: عمودی-افقی-محوری

اجتناب از قرائت های مماس بر بیرینگ مهم است.جهت های شعاعی باید روی ناحیه تحت بار بیرینگ باشد.

از آنجایی که در بیشتر موارد جهت عمودی را نمی توان در قسمت تحتانی قرار داد، قسمت فوقانی بیرینگ گزینه مناسبی است.برای هر نقطه ارتعاش سنجی، دو جهت شعاعی به شفت ماشین و یک جهت محوری گرفته می شود.

جهت گیری های شعاعی را می توان با جهت گیری، موقعیت ماشین و مکان تجهیز در کارخانه شناسایی کرد. مثلا: سمت مکش/تخلیه شعاعی، سمت اتصال الکتریکی شعاعی، درب شعاعی ، مخزن ویا سمت ورودی.

در ماشین‌های دارای انتقال تسمه، ناحیه تحت بار بیرینگ ها با توجه به موقعیت قطعات متفاوت است. جهت گیری نقاط ارتعاش سنجی باید به اندازه کافی انجام شود البته در صورتی که نقاط قابل دسترسی باشد.

به عنوان یک اولویت، جهت گیری عمودی شعاعی تحتانی و افقی در سمت تحت بار بیرینگ باید در نظر گرفته شود. اگر جهت پایین عمودی شعاعی قابل دسترسی نباشد، روی قسمت فوقانی گرفته می شود (نقاط اندازه گیری بیرینگ باید در جهت افقی انجام شود) به همین ترتیب، در صورت دسترسی به نقاط، می توان دو قرائت را در ۴۵ درجه پایین تر انجام داد. اگر جهت‌های افقی شعاعی قابل دسترسی نیستند، یا می‌خواهید از سطوح قابل دسترسی یا پیچ‌های ثابت در ۴۵ درجه استفاده کنید، باید در سمت تحت بار بیرینگ استفاده شود. اگر جهت گیری های پایین در ۴۵ درجه قابل دسترسی نیستند، هر دو قرائت شعاعی در ۴۵ درجه در قسمت فوقانی باید انجام شود. می‌توان کیفیت داده‌های ارتعاشی جمع‌آوری‌شده را با دسترسی به قسمت عقب موتور با ماشینکاری کیسینگ بهبود بخشید، مشروط بر اینکه فن خنک‌کننده در معرض دید قرار نگیرد. در صورتی که ماشینکاری قسمت عقب موتور امکان پذیر نباشد یا به سطح مناسبی برای جمع آوری داده ها دسترسی پیدا نکنیم، می توان یک واشر بین پره های خنک کننده موتور به عنوان آخرین گزینه اضافه کرد. جمع آوری داده ها در این حالت، با استفاده از حسگر رشته ای و آهنربا انجام خواهد شد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایر خدمات آکوپایش از جمله بالانس فن، الاینمت لیزری و … تماس بگیرید.

منبع: آکوپایش

۰ ۰
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در رویا بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.